14 ก.ค. 2553

ชีวิตต้องสู้..วันสิ้นลม


ต้นไม้ไม่อาจเติบโตได้ใต้ก้อนหินต้องหาพื้นที่ในการผลิตดอกออกผลให้ได้
คนจะยิ่งใหญ่ต้องเติบโตได้ก็ต้องด้วยการเอาชนะอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ได้ เส้นทางชีวิตของคนบางกลุ่ม ในพื้นป่าหลาย ๆ ที่ มองกลับไปดูแล้วแล้วหันกลับมาดูอีกครั้งว่าชีวิตอย่างพวกเขาเหล่านั้นใช้ชีวิตอยู่ไปวัน ๆ เพื่อรอวันหมดลมหายใจ ท่ามกลางไอแดดที่ร้อนระอุของทุกวันในชายป่าเขาตั้งแต่น้อยจนเติมใหญ่นับเป็นแรมปี เหนื่อยล้าจากการทำงานที่เกิดขึ้น กลับสร้างความสุข ความภูมิใจในการใช้ชีวิต โดยยืนหยัดบนลำแข้งของตัวเอง และในช่วงภาวะวิกฤติวันนี้ หลายคนท้อแท้ สิ้นหวัง ต่างดิ้นรนขนขวายหาความสุขให้กับชีวิตทั้งทางวัตถุและจิตใจ จนบางครั้งเราอาจมองข้ามความสุขที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่กลับไปมองหาความสุขที่อยู่ไกลลับสายตา มาร่วมเปิดใจรับความสุข ความหวังของการใช้ชีวิต พร้อมที่จะเติมเต็มให้กับหลายๆ หัวใจที่กำลังห่อเหี่ยว สิ้นหวังเราเชื่อกันว่า "คนที่เกิดมามีร่างกายครบ 32 จะมีความสุขและมีโอกาสทำตามความฝันของตัวเองได้มากกว่าคนที่ขาดบกพร่องในบางสิ่งบางอย่างแต่ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นกำแพงขวางกั้นความสุขของเขา ชีวิตของพวกเขาเหล่านั้นไม่ได้ผ่านไปกับการจมอยู่กับ ความทุกข์ แต่ผ่านไปพร้อมๆ กับความสุข ความหวังของชีวิต ทุกวันๆ เขาจะตื่นแต่เช้าใช้ชีวิตอยู่กับการปลูกพื้ชผัก ผักพื้นไร่ หาของป่า ที่เขารักและผูกพันมานานนับแรมปี แค่ความคิดที่ว่าไม่ใช่อุปสรรคในการทำมาหาเลี้ยงชีพ และไม่ยอมให้ชะตาชีวิตมากำหนดทางเดินของตน ในป่ามีพื้นที่เหลือว่างไว้มากมายให้สรรพสัตว์ได้อยู่อาศัย หาอาหาร แต่ในบางครั้งอาจมีเพียงทางแคบ ๆให้กับ คนกลุ่มเล็ก ๆ บางกลุ่มใช้เป็นเส้นทางสัญจร ในบ้างครั้งบางคราก้มหน้าต่อสู้ชีวิตต่อไปจนอ่อนล้าสิ้นแรง…หมดลมฟัง
เพลงคลิ๊กที่นี้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น